برای آن دو سه نفری که هنوز این وبلاگ را چک میکنند:
دارم به خودم فشار میآورم که یک چیزهایی بنویسم! امیدوارم تا اواسط فروردین بشود یک چیزی ازش در آورد!
بعد اینکه... باز دارد حالم از "انسان" بههم میخورد... کم کم دارم به این نتیجه میرسم که تمام غرهایی که زدم تلف شد! تازه دارم میفهمم که اختلاف سطح انسانها بسیار بیشتر از آنچیزیست که پیشتر فکر میکردم. و بالاتر از این، اختلاف سطح بین نیازها و احساساتی که یک انسان در وجود خودش حس میکند، دارد اذیتم میکند. منظرهی تهوع آوریست... در پست بعدی تمام تلاشم را خواهم کرد تا ترسیمش کنم!
فکر کنم دارم حس میکنم عظمت آن لحظه را که علی گفت: "فزتُ و ربی الکعبه"