از آن متنهاییست که خودم خیلی میپسندم! خواهش میکنم بخوانید. چون اگر همین شما دو سه نفر نخوانید، من دیگر برای چهکسی بنویسم؟!
از متن:
وقتی
این نگرانی علی برای بهرهمند کردن مادرش از غذاها و خوراکیهای مراسم را دیدم،
شخصیت علی به نظرم بسیار انسانی آمد! علی کسیست که عاطفهی بالایی دارد، اما تنها
برای مادرش! برای کسی که او هم همین اندازه و یا شاید بیشتر به علی عاطفه میبخشد.
و نسبت به پسرها دیدگاه خاصی ندارد. چون برایش اهمیتی ندارند. و در مواجه با
دخترهای زیبا حس جنسیش تحریک میشود. از دیدگاه نیچه، علی یک انسان واقعیست. او
نه برای خودش دغدغه و مسئولیت قائل است و نه درپی دستیابی به قدرت و هموار کردن
زندگی و کام گرفتن از زندگیست. و به تعبیر نیچه نه شتر است و نه شیر. او چنان که
نیچه میگوید، کودک است! فقط و فقط به دنبال آنچیزیست که غریزهاش فرمان میدهد.
رک و راست و بی غلوغش! چنانکه همهی ما باید باشیم! و چنانکه همهی ما دوست
داریم باشیم!